Categoriearchief: zingeving

Waarom gebeurt dit altijd met mij?

Geplaatst op door

‘Zonder na te denken heb ik besloten dat ze me niet leuk vond. Ze reageerde kortaf, draaide niet met volle aandacht naar me toe, ze leek me volledig te negeren. En ik meende dat ik wat arrogantie in haar ervaarde. Dat maakte me meteen verlegen. En ik was in de war: wat heb ik verkeerd gedaan? – vroeg ik mezelf af. En omdat ik volgens mij niets verkeerds deed kon ik haar signalen voor mezelf niet uitleggen. Dus bleef ik in dat onzekere gevoel en trok mezelf terug. En stiekem begon ik haar onaardig te vinden. En ik dacht: dit gebeurt altijd met me.’

Mensen hebben over alles en nog wat meteen een mening. Het is hoe het is – totaal onbewust ga je de ander opmeten en beslis je ter plekke wie je tegen je hebt. Jullie hebben nog geen woord uitgewisseld en je weet al of je hem leuk vindt of niet. Zo oordelen we ook over gebeurtenissen, het nieuws, alles.
En dit oordeel bepaalt ook hoe we ons voelen en wat we gaan doen of zeggen. Net als hierboven in mijn voorbeeld. Het gaat heel snel en geolied. Je hebt het vaak helemaal niet in de gaten.

Vraag je je af waarom het zo is?
Je moet over alles oordelen omdat je constant aan het zoeken bent naar gevaar vanuit je omgeving. Het gebeurt mooi in de achtergrond, zodat je tijd wint en energie overhoudt voor andere zaken. Je moet namelijk kunnen in een mum van tijd beslissen wat te doen als iets zich voordoet. En we oordelen over alles vanwege een gebrek aan vertrouwen. Als je als mensdier de instelling had gehad dat alles veilig was had je nergens over moeten oordelen. Alles zou hetzelfde etiket krijgen, namelijk veilig.

Hoor je te vaak in je hoofd de vraag ‘waarom ik altijd?’ of ‘waarom kan ik nooit?’ En krijg je hier erg deprimerende antwoorden op vanuit je hoofd? Dan is het tijd om het anders te doen. Dan mag je veel minder meegaan met je automatische oordeel. Levensgevaar uitgezonderd.
Maar hoe je over iemand denkt kan je niet overlaten op eerste indrukken, toch? Wat houdt je tegen om met een paar vragen en een goed gesprek meer informatie te verzamelen? Hoe meer je weet hoe meer onderbouwd je je gedrag kan kiezen. En als je zelf bepaalt hoe je op iets of iemand reageert, wat je denkt, voelt en zegt dan geeft dat een geweldig gevoel van vrijheid. Je stapt uit de zielige rol van “waarom ik altijd en nooit” en stap je in de rol van de leider van je leven. Jij neemt de beslissing, jij kiest wat je wilt doen en zeggen. Dat is pas vertrouwen!

Dus mijn advies is om minder op de automatische piloot te oordelen en doen. Maar meer de vraag te stellen en het antwoord te zoeken: wat ga ik nu doen? Zie het zo: alles wat met je en rondom je gebeurt is er om je te laten groeien in je vrijheid. Het zijn kansen om de regie te pakken en je leven zelf vorm te geven. Grijp de kansen.

Lijkt het je nog te moeilijk om dit advies op te volgen maar je bent zat van al de waaroms in je hoofd? Laat mij je helpen. Regeer op deze post en ik neem contact met je op om te kijken of we dit samen kunnen waarmaken.

Accepteren of toch maar niet?

Geplaatst op door

'Waarom gebeurt dit altijd met mij? Waarom kan mijn man niet een keer de vechtende kinderen uit elkaar halen? Waarom moet ik altijd de boeman zijn? Waarom ben ik de enige die hier last van heeft?
Wat een vuurwerk van emoties! Je bent boos. Zo boos dat je zou kunnen barsten. Het machteloos gevoel, dat je er alleen voor staat en hoe meer je je best doet hoe minder effect het heeft verslaat je. En in deze eenzame strijd tegen iedereen en alles voel je je helemaal verloren. Niemand die je begrijpt en je te hulp schiet. En dat doet je zeer. Van het verdriet zak je in elkaar en je snapt niet hoe je hier uit kan komen.'

Er is iets die je uit deze beladen situatie kan helpen.

Wat ik geleerd heb en ook constant aan het doorgeven ben aan mijn klanten is dat we het gevecht tegen de werkelijkheid mogen staken. Wat heeft het voor zin om te willen dat dingen niet waren hoe ze zijn? Waar leidt het naar toe als je alsmaar ontevreden en verbitterd naar de dingen die rondom jou gebeuren kijkt en vooral klaagt dat het je niet bevalt? Nog harder roepen helpt je dieper en dieper in de put van frustratie.

Hoe je hier uit kan komen? Met één woord: accepteren. Ja, ik hoor je al zeggen: 'waarom zou ik datgene die me zo irriteert, wat ik niet wil, wat ik mis accepteren? Geen sprake van. Zij moeten het anders doen. Zij moeten rekening met mij houden. Zij moeten hun hersenen gebruiken en inzien dat het zo niet verder kan.'

Accepteren is het toch. Laat het mij even voor je verduidelijken.

Ben je nu dat je de situatie niet accepteert maar juist met alle heftigheid er tegen stribbelt gelukkig? Wees eerlijk.
Heb je je beste leven zo voorgesteld toen je als kind erover droomde? Als ik groot ben dan .... dan ben ik altijd boos en gefrustreerd. Nee, toch?
Kan je vanuit deze koppige ontkenning van wat er is met een rustig hoofd overvegen wat je in deze situatie zou kunnen doen?
Zie je überhaupt mogelijkheden om jezelf te redden (behalve te snauwen tegen je naasten wat niet werkt)? Nee?
Dat dacht ik al.

Dus – wat zou het je kosten om dat wat je tot nu toe altijd deed en jou zo boos, ontevreden en machteloos liet voelen niet meer te doen en iets anders te proberen? Want eerlijk gezegd, het zelfde blijven doen en iets anders als resultaat verwachten is niet echt slim.

Sluit daarom vrede met wat er is met de belofte dat je:
dan eindelijk de rust gaat vinden
en je beter gaat voelen.
dan je hoofd helder kan houden. En met een helder hoofd kan je je opties om uit de situatie te komen overwegen.
dan een bewuste keuze kan maken hoe je reageert, wat je doet en wat je zegt.
dan niemand meer ongewild kwetst.

Voel je het verschil? Geef het toe, deze tweede scenario is veel aantrekkelijker. Waarom? Ik hoor je het zeggen: omdat ik dan in controle ben. Juist. En dat is wat iedereen heel hoog waardeert: doen wat ik wil, op mijn eigen manier.

Dus wat kost het je om toch maar even te accepteren wat er is? Volgens mij niet veel. Wat levert het je op? Controle. Hmm. Daar mag je het voor doen.
Daar doe ik het voor.

Lijkt het je nog onmogelijk om op de weg van acceptatie in te slaan? Wil je al de beloftes van hier boven binnenhalen? Laat mij je helpen. Laat je naam hier onder achter en ik neem contact met je op om te kijken of we dit samen kunnen waarmaken.

    Count your blessings

    Geplaatst op door

    ‘Het weer en ik – we gaan hand in hand. Vooral mijn stemming is op het weer afgestemd. Schijnt de zon, dan ben ik vrolijk en opgewekt. Dan voel ik mijn daadkracht, ik kan veel meer hebben, ook van anderen. Dan vliegt de tijd en ik ben onuitputbaar. Maar als het grijs wordt, koud en nat dan zak ik diep en voel ik me somber. De mist daalt neer in mijn hoofd, alles lijkt aan mij te trekken. Ik voel me zwaar en ongeïnspireerd. Het liefst zit ik dan en wens ik dat de dag zo snel mogelijk weer passeert.’
    Herkenbaar?
    Wat is wat je dan doet? Omdat achteraf een dag zo verloren laten gaan is toch zonde. Vind je niet?
    Je kan denken: ‘ach, een dag kan ik missen’ maar blijft het bij slechts een dag? Het weer is vaak druiperig…
    Je kan ook balen als je merkt dat je je dag niet hebt. Terwijl boos zijn nuttig is in grenzen leggen en focus, zonder iets te doen kom je ook niet waar je wilt zijn.

    Wat kan je dan wel doen?

    Als je net als mijn klant ook gevoelig bent voor het weer of dat je zonder duidelijk aanwijsbare reden humeurig bent dan kan je iets simpels doen. Deze tilt je meteen op en zorgt ervoor dat je je beter voelt.

    Ga op dat moment op zoek naar dingen die je in je leven kan waarderen. Hoe klein ze ook maar zijn. Weet dat alles wat we meemaken, alles op deze wereld heeft twee kanten. Een die je leuk vindt en een die je niet. En dat is een helpende gedachte. Je mag beginnen met het verzamelen van de voordelen van zo een natte, donkere dag. Die zijn er zeker. Bijvoorbeeld dat je binnen zit terwijl je buiten drijfnat zou worden.

    Een hint voor je als je bereid bent om jezelf uit je somberheid te halen. Ga op zoek naar alle dingen in je leven die je als van zelfsprekend ervaart. Kijk met verwondering naar alles en neem ze niet voor lief.
    Hoe je dat kan doen? Kijk met de ogen van een kind – die is nieuwsgierig, openminded, onbevooroordeeld, speels en opgewekt. Alsof je alles voor de eerste keer ziet. Begin meteen met de start van de dag. Wees dankbaar dat je vanochtend wakker bent geworden. Dat je 3 keer per dag mag eten en schoon water kan drinken. Dat al je geliefden bij je zijn en ga zo maar door.

    Ik geloof in de kracht van het verleggen van onze focus van wat er niet is naar wat er wel is. Daarmee ontkennen we niet wat er is maar halen we erbij wat dat heel maakt. Puur voor het goede doel: dat we het evenwicht weer kunnen herstellen. En daarmee automatisch tillen we ons zelf weer wat op.

    Wat doe jij om je somberheid het hoofd te bieden? Zet je beste methode in de comments, laat anderen zich erdoor inspireren.

    De grootste leugen over geluk

    Geplaatst op door

    “Ik voel me niet goed in mijn vel” zei ze heel zachtjes en met veel verdriet in haar stem. “Ik weet niet wat met mij mis is, maar ik voel me niet gelukkig. Er is een stem in mijn hoofd welke zegt dat ik dat zou moeten zijn, ik heb toch alles bereikt in mijn leven, maar ik ben niet gelukkig.”
    Ik voelde haar verdriet zo duidelijk aanwezig alsof het werkelijk naast haar in de bank in mijn behandelkamer zat.

    Een ding wist ik meteen van haar (en gokte ik nog op veel meer, maar dat doet er niet toe): dat ze in de laatste tijd, zeg gerust jaren vooral in haar hoofd zat. En toen wist ik ook meteen dat ze zich al veel te lang door de grootste leugen van het bestaan van de mens liet leiden.
    Wat de leugen is heb ik aan haar verteld en vertel ik het ook heel graag aan jou wat later in deze mail. Dus blijf lezen.

    Maar daarvoor heb ik een vraag voor je: Wat heb jij nodig om jezelf gelukkig te voelen? Wat is onmisbaar voor jouw geluk? Denk erover even na. Neem de tijd en schrijf het op.

    Heb je het gedaan? Dan gaan we verder.
    Twee mogelijkheden zijn er: of je schreef niets op, omdat je niets kon bedenken waar je nu werkelijk gelukkig van kan worden. Of je schreef in de trant van: kinderen zien opgroeien, als het goed gaat met je kinderen dan ben je gelukkig, of als je iets voor elkaar krijgt op het werk, of als je een leuk kledingstuk of gadget op de kop tikt, of na een feestje, of als je naar de kapper bent geweest. Toch?

    Het maakt niet uit wat je antwoord op de vraag is – 95% de kans dat je net als mijn klant last hebt van een begoocheling. Laat mij maar voor je, net als ik het voor mijn klant deed, onthullen hoe het zit met die leugen rondom geluk.

    Er is geen groot probleem hier maar wel is er sprake van een denkfoutje. En denken doen we met ons hoofd en dat is ook een dingetje. Het hoofd voelt niet, maar door zijn denken zorgt er vaak voor dat we zelf ook niets kunnen voelen.
    Dus terug naar de denkfout.
    Je geest is instrumenteel in je overleven. Door alles wat hij door je hele leven had geleerd zet je geest in om je in leven te houden. Wat aardig van hem. We zouden eigenlijk ons geest zeer dankbaar moeten zijn.
    Om je uit gevaar te houden moet je geest continue uitkijken naar gevaar, dus maakt hij zich alert op de buitenwereld. Je geest is een topanalist, hij houdt het verschil tussen jou en de buitenwereld constant in de gaten. Je geest zorgt voor je door je te helpen jezelf te voorzien met alles wat je nodig hebt. Denk aan eten, dak boven je hoofd, baan, contacten. Daar gebruikt hij je doelgerichtheid voor. En door heel goed beseffen wat verlies is behoudt je geest je van alles wat onveilig is. Zo ontstaat noodzakelijk angst. Met al dit ben je dus aardig in leven gehouden in de westerse maatschappij, klopt toch?

    En nu wordt het interessant. Hier komt dat denkfoutje. Je geest identificeert (verwart?) overleven met geluk. En zo doende zet hij de basis neer voor je verkeerde verwachtingen over geluk. Namelijk:

    1. dat geluk aan een voorwaarde vast zit en
    2. dat je het van buiten jezelf haalt.

    Je geest neemt aan dat je voor geluk dingen moet bezitten en dat je ze buiten jezelf vandaan moet halen.

    Denk hier even over na.
    Het is nogal een inzicht.
    En bekijk nu je antwoorden op mijn vraag over je geluk. Zijn je geluksmomenten afhankelijk van iets? En komt dat iets van buiten jezelf?

    Ik heb mijn klant haarfijn laten voelen hoe het andere, echte geluk voelt. Ik liet haar ervaren en heb haar geleerd hoe ze dat elk moment van haar leven opnieuw en zelfs op “commando” kon ervaren.
    Toen zag ik de mooiste verandering in haar gebeuren. Het licht in haar ging aan en ze vloog als ware uit mijn behandelkamer.

    Herken je jezelf hierin? Wil je ook ervaren hoe jouw geluk voelt? Wil je ook weten hoe je die altijd en overal kan voelen?
    Dan zal ik met je een keer bellen om eens te kijken of je ook voortaan je vaker onvoorwaardelijk gelukkig kan voelen. Ga voor een afspraak naar hier.

    Leven of overleven

    Geplaatst op door

    Gaat het met je ook zo?
    Je leeft van de ene dag naar de andere. De dagen zijn allemaal hetzelfde.
    Je leeft op de automatische piloot.
    Je doet alleen de noodzakelijke dingen. Je verzorgt je kinderen, je werkt, doet de boodschappen en je kookt. En dit is ook de maximum wat je uit jezelf kan persen.
    Elke dag weer, draai je op wilskracht. Je ziet je dagen voorbijvliegen zonder hen vast te kunnen pakken. Je zou zeggen dat het allemaal gebeurt met je. Je voelt dat je geen grip op je leven hebt.

    En dat is een verschrikkelijk gevoel. Ik weet het. Ik heb het zelf beleefd. En dit is hoe mijn klant zich ook voelt.
    Ze beschrijft het als een overweldigend gevoel van “het overkomt me”. Extraatjes kosten te veel moeite. Bijvoorbeeld kerstdiner op school. Als ze maar eraan denkt dat ze iets lekkers en leuks moet meegeven met haar kind dan raakt ze in lichte paniek. Ze kan er niet eens over nadenken laat staan crea-bea spelen. Wanneer moet ze dat doen? Ze voelt een enorm druk: ze is overal en nergens. Dit klusje kan ze echt niet meer aan. Uiteindelijk, vanuit een aller-aller laatste krachtbron perst ze nog iets redelijks uit en brengt het op het laatste moment naar school.

    Voel je haar spanning? De tweedeling en het verwijt? Ik ben geen goed moeder vs ik krijg het simpelweg niet voor elkaar, ik ben zo overladen.
    Zoiets vreet energie en brengt alleen nog meer spanning.

    Voor haar het allerbelangrijkste is om tegelijkertijd slechts met een ding bezig te zijn.
    En dit is precies wat ik haar leerde.
    Ze moet uit deze neerwaartse spiraal kunnen stappen.
    Wat ze nodig heeft is focus.

    Focus is het moeilijkste op te brengen als je voelt dat je overloopt van alles en nog wat. Je bent zo diep verzonken in alles wat in je hoofd rondvliegt dat het totaal onmogelijk lijkt om je ergens op te concentreren. Ja, dat is inderdaad hoe je het beleeft. Waar geen ruimte meer is is het ook onmogelijk om iets nieuws te bedenken.

    Daarom heb ik haar geleerd om vooraf de dag al haar focus neer te zetten. Ik leerde haar een krachtige manier om dat te doen. Daarvoor heeft ze geleerd hoe de tegenovergestelde van overweldigd zijn voor haar voelt. Iets wat ze tegen de tijd dat ze bij mij kwam helemaal vergeten was. Het gevoel van in het moment te zijn, met focus en bereidheid om onverdeelde aandacht te schenken aan de gegeven taak op dat moment.

    Dit is eigenlijk mijn favoriete onderdeel van mijn programma. Ik zie dan vrouwen die iets beleven die ze al heel lang niet hebben gevoeld. En dat is tot nu een voor een een magisch moment geweest. Ze geven bijna licht op dat moment.

    Maar het gaat hier niet om mijn plezier. Het gaat om haar die begint te begrijpen, beter gezegd voelen en weten waar ze de winst van uit kan halen. Winst die leidt naar een fijne dag, moge deze te liggen bezaaid met uitdagingen. Ze staat sterk omdat haar hoofd koel is, haar hart op zijn plek is en dat ze weet dat ze het aankan. Geweldig.

    Wil je ook weten hoe je voor focus zorgt? Hoe je kan voelen dat je goed genoeg bent en je leven lichter maken?
    Dan zal ik met je een keer bellen.

    Vul deze formulier in en ik neem contact met je op.

      Doe het licht aan

      Geplaatst op door

      Zit je niet lekker in je vel? Als kind droomde je over een geweldig leven. Je zag het voor je: tegen deze leeftijd zou je al 3 kinderen hebben, een man, een baan, een groot huis, een hond, auto’s en vakanties. En je wist dat je dan gelukkig zou zijn. Dat je dan achteruit mocht leunen en genieten.
      De jaren vlogen voorbij en inderdaad je bezit nu alles uit je kinderdromen.
      Behalve een ding.
      Dat gevoel van gelukkig zijn. Die heb je niet.

      Als je middenin al je bezittingen rondkijkt dan wordt je hart niet warm. Juist voel je een vaag leegte in je buik. En hoe vaker je erover nadenkt hoe bozer je op jezelf wordt: waarom kan ik hier niet gelukkig mee zijn?

      Herkenbaar?

      Mijn klant zat hier ook mee. Ze wilde kunnen beseffen dat ze het goed voor elkaar had. Ze wilde van alles wat ze behaald had kunnen genieten. De waarde daarvan inzien.
      Het liefst wilde ze de warmte in haar buik voelen als ze naar haar kinderen, haar man en alles wat ze in haar leven had bereikt keek. Ze wilde gewoon gelukkig zijn met wat ze had.

      Een van de belangrijkste dingen die ik met haar doornam was gericht op zicht.
      Op het moment dat ze bij mij kwam tastte ze in de donkerte. Ze had ontzettend veel last van zichzelf en daar kon ze niet van los komen. Haar focus lag helemaal gekluisterd aan wat niet goed was in haar leven. Alles wat ze niet had. Haar slecht gevoel over zichzelf. En al dat bepaalde haar levensgevoel. Een knagend gevoel van leegte.

      En dat heeft gebracht dat wat ze niet wilde zien zag ze voortdurend. Overal. En als vervolg, wat haar had kunnen helpen om hier uit te stappen zag ze niet meer. Ze zag haar schatten niet meer.

      Daarom was het super belangrijk voor haar om eerst de rust te vinden. De rust om te kunnen zien. Om licht te brengen in de donkerte. Zodat ze eindelijk afstand kon nemen en van een afstand even rond kon kijken. Kijken waar ze wel zat.

      Als je zo diep in je eigen donkerte zit dan is het onmogelijk om iets anders te zien dan wat voor je neus ligt. Stel je je voor. Je staat in een pikdonkere kamer. Nergens een lichtpuntje. Til nu eens je hand op. Zie je je eigen vingers? Dat net nog misschien. Maar wat weet je van je omgeving? Welke meubels staan er? In welk huis sta je? Welke straat, stad? Geen idee, toch?
      Voor voldoende oriëntatiepunten moet je je oogpunt veranderen. Je moet op een andere uitkijkpunt raken.
      En het licht aandoen.

      Met de oefening die ze van me kreeg hebben we precies dat bereikt. Voor de eerste keer in een lange tijd kon ze uit haar dieptepunt stijgen en rondkijken. Waar ze stond, hoe het met haar echt gesteld was. Daarbij kreeg ze van mij enkele simpele manieren om dat thuis zelf te doen. Op elk gewenst moment. En als ze weer te donker zag zichzelf op te tillen en een nieuwe uitkijkpunt aan te nemen.

      En dat vind ik zo geweldig aan haar behaalde resultaat. Ze heeft geleerd dat ze niet afhankelijk is van anderen. Ze weet nu dat ze volledig in staat is zichzelf te helpen. En dat vind ik zo geweldig aan haar.

      En nu mijn grootste geheim. Ik ben er niet om jullie te fixen en dan weer buiten mij deur te zetten: ga en leef, doei.
      Nee, ik leer je wat jij kan doen om volledig onafhankelijk te zijn. Onafhankelijk van omstandigheden, van je eigen gemoedstoestand, van je tollende gedachten. Zelfstandig, sterk, moedig en vooral wie jij stiekem al altijd wist te zijn.

      Wat is jouw manier om dat te bereiken? Wil je het me hier laten weten?

      Wil je ook uit je donkerte raken? Wil je kunnen lekker in je vel zitten? Wil je van je leven genieten, en als dat nodig is jezelf weer optillen?

      Dan zal ik met je een keer bellen om eens te kijken hoe je dat ook kan bereiken.
      Vul het formulier hier beneden in voor een gratis 20 minuten gesprek met me.

        Wat goed dat je me vraagt om mee te kijken.

        Wil je onderstaande vragen alsjeblieft beantwoorden,
        dan kom ik zo snel mogelijk bij je terug om een telefonisch afspraak te plannen.

        Het invullen van dit formulier én het gesprek verplicht je tot niets.
        We gaan samen kijken waar je staat en hoe verder.

        Ik kijk er naar uit!

        liefde

        Verandering – breng het zelf

        Geplaatst op door

        “Niemand anders dan jijzelf kan jouw leven veranderen.”
        M. K. Soni

        Wonderen zijn echt

        Hoe mooi en verleidelijk is het te denken dat iemand anders als ware op de wenk met een toverstaf je leven zou verbeteren en dat je daar nooooooit meer werk aan zou hebben! Heerlijk dit. Net als in sprookjes.

        Ik maak het wel zuur voor je. In ons leven, hier op aarde kost magie ietsjes meer dan dat.

        Omdat magie is er.
        Maar het gewenste komt niet tot stand in een mum van tijd. Dat duurt wat langer.
        En de tovenaar ben je zelf.

        Hier begint het mee. Hier moet je in geloven om de verandering die je zo magisch wil binnenhalen mogelijk te maken.

        Het komt.
        Maar daar ben jij zelf voor nodig.

        En jouw toverstaf stel je samen uit verschillende onderdelen.
        Begin maar bij het houden van jezelf. Als of je helemaal alleen op aarde was als de enige mens. Geen andere mens met wie je jezelf kan vergelijken, geen besef van goed of slecht.
        Alleen jij, hoe je bent.
        Neem je je dan aan?
        Als je alleen bent met jezelf vind je jezelf een prettig gezelschap?
        Voel je je veilig?
        Blij?

        Begin maar hiermee.

        Want als je jezelf niet ziet staan, hoe kan je dan verwachten dat anderen dat wel doen?

        Heeft dit je geraakt?
        Laat je bericht hier beneden achter. Ik spreek graag verder met je over de kwestie.

        Herhaling, herhaling, herhaling

        Geplaatst op door

        Hoezo ga je met haar een jaartraject aan? Je hebt net alles wat ze over wilde dragen in haar training geleerd. Jij bent gek, en die coach van je lacht je uit – ze heeft je goed in de val gelokt. Zoiets heb ik gehoord van hier en daar toen ik erover vertelde dat ik inderdaad nog niet genoeg had van het leren. Toen al was ik met de meningen in de eerste zinnen het niet mee eens. Nu ruim 8 maanden later helemaal niet.

        Ja, jezelf door een training heen bikkelen is een ding. Zelfs als je het met net zo veel elan en leergierigheid doet als ik dat deed in maart. Een nieuwe wereld, en ik viel van de ene aha moment naar het andere. Ik was zo blij met al mijn nieuwe inzichten.

        Ik wist toen ik de 12de module afsloot dat ik maar toen pas begonnen was. Ik wilde nog meer weten en wat veel belangrijker was ik wilde het doen. Alles wat ik heb geleerd. En op dat moment heb ik ja gezegd tegen de grootste investering tot nu toe in mezelf. Een eigen businesscoach.

        En inderdaad. Zelfs met haar aan de zijlijn, direct en indirect, een op een en in groepsverband, digitaal of live heeft het me 8 maanden geduurd tot dat ik een aanzienlijke doorbraak kon bereiken. Nee, nog niet dat mijn zaak 7 figures draait. Dat komt nog :). Maar wel dat ik uit mijn kleine versie durfde te stappen.

        Ik heb Veronique, mijn coach al zo veel keer horen bepaalde dingen zeggen dat ik haar letterlijk kan citeren voor mijn business buddy. Ik hoor haar in mijn hoofd zeggen hoe het zou moeten, dus het zit goed met het weten. Maar het is niet genoeg. Er is nog iets nodig om te kunnen dat wat je altijd zo en zo had gedaan en gedacht veranderen.
        Ik was al 8 maanden heel ijverig op zoek geweest op dat iets.

        Ik weet nog steeds niet helemaal concreet maken waar het aan ligt. Toch kan ik een paar nodige onderdelen van mijn kentering noemen. De eerste is wat ik in mijn blog over de feniks schreef. Ik werd keihard geraakt aan mijn why. Mijn waarom. Mijn motivator om in beweging te komen.
        Daarnaast wil ik vandaag over de andere hebben. De titel en de intro verklappen het al. Het ligt hem in de herhaling. Als je iets wilt leren om te kunnen toetsen dat je het weet, dat je de woorden had begrepen en ook de betekenis, het systeem, dan moet je inderdaad trainingen volgen. Maar als iet wilt kunnen toepassen, dus helemaal integreren in je leven waardoor je leven ook met deze nieuwe kan veranderen, dan moet je het leren aanvullen met een soort borging. Een periode van tijd dat je blijf verzinken in de materie en dag in dag uit leeft in de taal, de betekenis, de systemen, de het gevoel van je nieuwe kennis.
        Het is echter een soort programmering. Maar grappig genoeg, terwijl je een computer simpelweg programmeert en met een druk op de knop gaat het doen wat je wilt, een mens programmeer je niet zo snel.

        We leren in een van de drie stylen: overnight – dat wil zeggen ineens weet je het en gebruik je het; geleidelijk – dat is dat je stap voor stap bewust het leerproces doormaakt; en onopgemerkt, namelijk ben je opeens bewust van dat je nu bepaalde dingen anders doet dan een tijdje geleden.

        Je kan het raden: meeste van ons leert niet overnight. En als dat zo is dan zijn tijd en herhalen heel belangrijk in het leerproces.

        Daarom durf ik je ook te zeggen: stop met het hamsteren van meer en andere leerboeken, leermeesters. Waarschijnlijk heb je je lessen al gelezen, gehoord. Ze zijn al in je bezit. Wat je nog niet hebt gedaan is vaak genoeg gehoord, geprobeerd en als succes ervaren. Het is nog niet opgenomen in jouw (computer)programma.

        Hier nog een extraatje: 12 modules consumeren in een korte tijd van 5 dagen is ook gekkenwerk. Dat deed ik. In een zeer korte tijd haalde ik zo veel nieuwe informatie, kunde, inzicht, totaal van de mijne verschillende zienswijze binnen dat het geen wonder is dat ik er niet vooruit mee kon in mijn eentje. Het was gewoon veel te veel nieuwe dingen.

        Ga daarom random een van al de goede adviezen, boeken, trainingen, e-books etc die je verzameld had uitkiezen. Begin daaraan en blijf voor een half jaar tenminste met je focussen daarbij. Herlees/herluister het regelmatig. Blijf datgene wat je leest/leert oefenen. Begin een schriftje waarin je je gedachten en je ervaringen hiermee opschrijft. En als het half jaar voorbij is begin je schriftje maar vanaf dag een weer herlezen. Ik wed dat je (gedrags)verandering super duidelijk zou zijn.

        Maak het voor je eenvoudig. Hak het in behapbare stukken. Alles heeft zijn tijd nodig.
        Wat heb je liever? Een stap vooruit of de drukkende gevoel van nu, dat je rondjes aan het rennen bent en niet vooruit komt?

        En vergeet niet: je hoeft het niet helemaal alleen te doen. We zijn er voor je. Vraag hulp.
        Als je wilt dat we samen naar je leerproces gaan kijken dan doe ik dat heel graag met je. Boek je sessie met mij op mijn homepagina.

        Herrijs als een feniks

        Geplaatst op door

        Dilemma’s houden me stil. Ik heb last van het maken van keuzes. Ik ben analytisch, ik kan het perfect uit een zetten, maar mijn valkuil is ook meteen duidelijk. Te veel informatie, te veel mogelijkheden, weinig sturing, focus. Dus er komt geen besluit. Maar ik word dagen beziggehouden in mijn hoofd met de kwestie.

        Dit lijkt nu allemaal verleden tijd te zijn. Ik ben schijnbaar zo verre in de nauw gezet door externe factoren dat ik zulke tijd en energieverspilling van mezelf niet meer tolereer.

        Het is simpel. Voor het veranderen van gedrag heb je motivatie nodig. Een interne is het beste en dat noemt men je “why”, oftewel je waarom. Waarom wil je veranderen in gedrag, wat gaat het je brengen? Hoe wordt je leven er fijner van? Mijn businesscoach Veronique Prins heeft me al 10 maanden aan mijn kruistocht gezet om achter deze holy grail aan te jagen. Waar doe IK het voor?

        En ik heb kunnen leren dat het te goed met me gesteld is. Het fluwelen kussen onder mijn kont is veel te dik en veel te zacht omdat ik niet in actie kom. Ik laat dingen nog steeds te veel rondom mij gebeuren.
        Terwijl ik mezelf de mooiste, grootste doelen stel kan ik de planning er niet voor maken en dan helemaal niet uitvoeren. En ik kon mijn vinger er niet op leggen: hoe kan dat?

        Lieve vrouw, het antwoord is voor me nu duidelijker. Bij mij wat dit betreft beter werkt om bang te zijn om iets te verliezen wat ik al heb dan te halen wat ik nog niet heb. Tja, zo lijkt het.

        Hoe ik daarbij kom? Nou, nu dat we weer op de rode lijst van beroepen zijn gekomen (de hele branche alternatieve genezers in huidcontact met hun cliënten) en ik noodgedwongen niet met jou bezig ben maar met mezelf, ik heb wat tijd gehad om na te denken.

        Het was niet eens een gedachte maar op 2 januari in een gesprek met mijn vriendin heb ik de allesbepalende zinnen uitgesproken. Ik laat het niet toe dat ik opzij gezet word. Ik ga ervoor zorgen dat het nooit meer gebeurt.

        Haar erkenning gemengd met wat bewondering kreeg ik meteen. En toen ik deze had uitgesproken voelde ik me weer heel. Een paar dagen later volgde ik een online training over emoties en mijn hoofd draaide op heel hoge toeren. Ik zoog de kennis naar binnen, ik kreeg nieuwe ideeën, ik zag mijn toekomstige baan, met wie ik werk, hoe ik dat doe helder voor me. Als een bezetene werkte ik al deze energie uit. Zo heb ik in 3 dagen een top e-book geschreven en op mijn website gezet. Ik heb mijn planning gemaakt voor deze week en ik ging nieuwe dingen, die ik al heel lang wilde maar niet deed, doen. Voor mezelf, voor mijn bedrijf, voor mijn cliënten.

        Ik voelde de energie van een hergeboorte. Bruisend en voedend, motiverend, verkwikkend, stimulerend.

        En wat in me toen opkwam was het beeld en verhaal van een vogel – de feniks. Ik voel dat ik zoiets beleef als deze vogel uit verhalen. Elke keer als de feniks op zijn nest in de hoge boom gaat zitten zet die in vuur en hij verbrandt. En uit zijn as herrijst hij keer op keer, altijd jonger en sterker.

        En dat doe jij ook. Dat moet jij ook opeens doen. Jezelf upgraden naar de volgende versie. Van 0.4 naar 1.0. En je zou heel duidelijk voelen wanneer het moment voor dat is aangebroken. Op zo een moment kan je niet dieper zinken en kan je niet nog meer bevroren zijn. Er is maar een optie, namelijk uit de ijzige status breken en juist in beweging komen. Jezelf weer optillen op een hogere niveau.

        Ik loop voor je. Mijn update moment van 1.0 naar 2.0 is dus afgelopen week geweest. En het was geen besluit die ik gemakkelijk nam. Maar ik nam het besluit die me in leven kan houden in deze waanzin-tijden.

        As je mijn e-book over het temmen van emoties leest dan vind je daar een basis gedachte welke hier ook heel goed bij past. Namelijk: de hele wereld kan op zijn kop gaan staan. Je blijft wie je bent en wat je bent allen als je je reactie op al die gekheid zelf bepaalt.
        Daar is het dus het begin van staan voor jezelf. Ik begrijp het nu. Ik snap hoe het werkt en wat het van me verlangt.
        Men, wat geeft dit een goed gevoel. Ik ben weer in beweging. Yeah!

        Welke les heeft de december lockdown jou geleerd? Wil je het hier onder in de comments zetten. Dat lijkt me fijn.

        Mijn waardevolle leerstof van de eerste week van het jaar 2021 is dus dit: behoud je menselijke waardigheid. Behoud je waardigheid door het behouden van je vrijheid om zelf te kiezen hoe je op gebeurtenissen reageert. Namaste.

        Hoe je de meest belangrijke eerste stappen neemt om in je waardigheid te blijven lees je in mijn e-book Tem je emoties – kom sterk uit de lockdown met mijn 7 gouden tips.
        Vraag het gratis aan hier en volg de tips.
        Je bent het waard.

        Niet meer uitstellen – Ontsla je smoesjes

        Geplaatst op door

        “Durf eerlijk te zijn
        en ga geen uitdaging uit de weg.”
        Robert Burns

        Hoe vaak verstop je je achter smoesjes?

        Je hebt je beste excuus al paraat om je uitstelgedrag goed te praten.
        – je deed het niet omdat het niet het juiste moment was.
        – je had niet genoeg tijd,
        – het is te moeilijk,
        – je weet niet hoe,
        – waar moet je nou eigenlijk beginnen?

        Hoe langer je wacht en het uitstelt, hoe groter de beer op de weg wordt. Des te minder kans dat je het ooit zult doen.

        En waar leidt dit naar toe? Dat je met een blok aan je been rondloopt en er niet van af komt.

        STOP MET HET GOEDPRATEN VAN JE UITSTELGEDRAG!

        Nu.

        Ik verklap waarom je dat moet doen. En ik meen het: je moet het doen (meestal “mag” je bij mij alles doen maar deze is een moet).
        Omdat waar je zo een enorm grote weerstand voor voelt is wat je iets nieuws gaat brengen.
        Door deze weerstand kan je er zeker van zijn dat je iets nieuws gaat leren. Dat je mogelijk een groei gaat doormaken. Je gaat jezelf overwinnen en daardoor word je een rijkere, wijzere persoon.

        Wees dus eerlijk tegen jezelf: waar ben je nu echt bang voor? En als voor je dat allemaal helder is, laat het maar zijn wat het is. En ga dan de uitdaging aan.

        Enjoy the ride

        Als je de uitdaging had getrotseerd, vergeet daarna jezelf niet te feliciteren. Vier het begin van een vrijer leven, waar je angsten in de achtergrond verdwijnen en je durft te leven.

        Mijn erkenning heb je al:
        Chapeau.