Burn-out zie ik niet als een ziekte, het is zeker ook geen lichte verkoudheid die je zomaar even weg kan wuiven. Beslist niet.
Ik zie burn-out meer als een teken van genade. Een welbedoelde handreiking van het lichaam voordat het met een chronische, serieuze ziekte komt.
Een gele kaart.
Omdat je het spel niet volgens de vooraf afgesproken regels speelt.
Eerst krijg je een afkeurende blik (je slaapt slecht of je krijgt pijn in je schouders of nek). Daarna komt een waarschuwing (verstopping, te vaak verkouden, grieperig, holtes ontstekingen, kort lontje, opgejaagd gevoel, dwangmatigheid). Als je blijft jezelf misdragen dan komt de gele kaart. Een burn-out.
Met deze gele kaart word je meteen op de bank gezet. Het spel gaat zonder jou door. Je bent uitgeschakeld, ontdaan van je vermogens om te denken, om onder de mensen te zijn en om te bewegen. Alles wat voor een normaal leven nodig is werkt simpelweg niet meer.
Ben jij bereid?
Zo lamgeslagen en je moet nu toch keihard aan het werk. Je moet op zoek naar de knelpunten van je leven. Waar, wanneer en waardoor heb je (bewust of onbewust) iets gedaan dat je bracht waar je nu zit?
Volgens mijn ervaring hangt het overwinnen van een burn-out af van je bereidheid om zonder angst naar jezelf te kijken. Om datgene te ontdekken die je heeft gevormd tot wie je vandaag bent. Te ontdekken wat er achter je schaamte, onzekerheid, gehoorzaamheid, schuldgevoel en angst schuilt.
Wie jij van oorsprong bent.
Zonder de overtuigingen van je ouders.
Zonder de strenge gedragsregels van de maatschappij.
Zonder de grenzen en beperkingen die je al jaren hanteert.
Je kan burn-out ook als een voertuig beschouwen. Het brengt je naar de plaats van de volgende ronde van je spel. Wees bewust van iets essentieels. Als je een compleet nieuw spel wilt spelen, moet je de regels aanpassen. Speel je volgens de oude regels dan ga je waarschijnlijk het vorige spel herhalen. Met alle gevolgen van dien op jou.
Lange adem
Ik hoor je al vragen: hoe kom ik aan nieuwe spelregels?
Dat is zeker niet zomaar gedaan. Wees gewaarschuwd, met veel bloed, zweet en tranen ga je jezelf uit je burn-out halen.
Door jezelf ontdoen van de lasten die je hebt ontdekt toen je naar je pure zelf keek.
Door vertrouwen hebben in je eigen kennis en wijsheid. Als je durft een eigen mening te vormen en deze ook op te volgen.
Als je toelaat dat je eerst jezelf moet voeden, verzorgen en onderhouden voordat je anderen ga helpen. Als jij bij je op de eerste plaats komt te staan.
Als je weet dat je prima voldoet hoe jij bent omdat je juist anders bent dan anderen.
Wat vind jij van mijn stelling? Heb je het ook zo beleefd? Of heeft het je iets anders gebracht?
Zet het in de comments, ik lees het heel graag.