Toen het duidelijk werd dat ik niet meer nuttig zou zijn op het werk was ik al in mijn 2de jaar van mijn voetreflex opleiding. In het eerste leerjaar was ik na elke les volledig uitgeput en helemaal op. Na de burn-out miste ik nog zo veel energie om normaal te kunnen functioneren! Toch ging ik om de week telkens weer met verdubbelde kracht naar de lessen. Ik heb daar iets heel belangrijks gekregen: eigenlijk alles wat ik miste in mijn leven. Ik was daar met een groep mensen samen die de taal spraken die ik nog ook aan het leren was. Ik leerde daar zacht te zijn voor mezelf en ook vanuit die zachtheid naar anderen te kijken. Ik leerde mezelf te begrijpen en dat ik talenten heb die ik nuttig voor mijn medemens in kan zetten. Dat waren juist talenten waarmee ik op mijn werk niet vooruit kon terwijl ik ze voortdurend toe wilde passen.
What doesn’t kill you makes you stronger
Drie jaar lang heb ik niet alleen de grepen en de voetenkaarten geleerd maar ook ontzettend veel geleerd over de mens. Het levenspad dat we allemaal belopen. De uitdagingen die ons sterker en wijzer maken. En dat het allemaal een doel heeft – een doel om onze missie op deze aarde te verwezenlijken.
Het was rustgevend om er achter te komen dat ik onderweg ben. Ik heb langzamerhand duidelijk gekregen wat ik met mijn bestaan wilde bereiken. Ik wilde zinvol werk doen – ik heb na enige tijd afstand genomen van het ideaal van in dienst zijn van het grote geld. De waarde van mijn werk meet ik eerder met de reactie van de mensen die bij mij in de praktijk stappen maken. Elk individu heeft zijn eigen universum, en daar in het midden staat de mens. De mens die vooruit wil en een vol, betekenisvol leven wil leiden.
Het is nu 5 jaar geleden dat mijn wereldje in elkaar is gestort. Ik verloor alle grip op het normale dagelijkse leven. Ik voelde een enorme druk op mij, die zo verpletterend was dat ik soms niets anders wilde doen dan weggaan, rennen, eindeloos, maakt niet uit waarnaartoe. Ik had soms nog engere gedachten. Toch was er een sterke ondertoon die mij gaande hield.
Aangenaam kennis te maken
Ik ging kennis maken met mezelf. Alle stukken die ik in 40 jaar niet onder ogen kreeg, die ik in 40 jaar tijd als bijkomstigheid met me meedroeg zonder maar een blik op te werpen. Zo een kennismaking is geen prettige rit. Het ging gepaard met heel veel tranen en heel veel voelen. Maar elke traan was de moeite waard. De duisternis ging langzamerhand optrekken en gaf ruimte aan de opkomst van mezelf. Het voelde alsof ik eindelijk gedaald was in mijn lichaam, in mijn bestaan. Er ontstond contact tussen alle onderdelen. Dat is een fantastisch versterkend besef!
The stars are the limit
Zonder te weten zit in ons de wil om te groeien. Groeien in persoon, niet in vermogens. Groeien in onze wijsheid, waarmee we ons leven en zijn uitdagingen hanteren. Hoe we met onszelf en met anderen omgaan. Deze groei behalen we door doormaken van moeilijke, uitdagende periodes. De uitdrukking ‘gelukkig zijn’ heeft zijn goede reputatie verloren. Gelukkig zijn betekent volgens mij het omarmen van de uitdagingen en ervoor gaan om ons na elke overwinning verder te ontwikkelen. Met kinderlijke nieuwsgierigheid kijkend naar de situatie ontdekken wat ons te wachten staat.
If you always do what you’ve always done, you’ll always get what you’ve always got
Het is zo simpel: doe voortdurend het zelfde en je krijgt voortdurend het zelfde. Hoe frustrerend is deze uitspraak: “heb ik jou niet al 1000 keer gevraagd om …”. Je hebt dus al 1000 keer jouw wens op de zelfde manier gebracht en het heeft geen resultaat: het gewenste gedrag blijft weg. Kan het zijn dat je al lang een andere manier zou mogen bedenken om je behoefte duidelijk te maken? Omdat 999 keer achter elkaar het zelfde te zeggen blijkbaar toch niet toereikend is.
Wees creatief
Het is echt gemakkelijk om creatief te zijn. Maar waarom zal je creatief zijn in het leggen van contacten? Heb je al geprobeerd naar een situatie te kijken vanuit het standpunt van een ander? Vanuit de overtuiging dat er geen kwade bedoeling achter de woorden en daden van iemand zit? Vanuit de nieuwsgierigheid wat de persoon eigenlijk echt wil zeggen? Ik kan je vertellen dat het heel fijn is om dat te doen. Waarom? Als je ruimte geeft aan aandachtig luisteren, vanuit een belangeloze en ordeloze positie dan kan je merken dat de tijd vertraagt, de wereld draait op dat moment veel langzamer. En als de snelheid is gedaald dan begin je heel goed te luisteren met je hele bestaan. Dan heb je puur aandacht voor de ander. Zodoende kan je er achter komen wat er in de situatie echt speelt, wat de ander echt nodig heeft, waar hij tegen loopt en wat jij aan de persoon kan bieden.
Ik nodig je uit om dit te proberen. Het zal jouw relaties aangenaam veranderen.