‘Zonder na te denken heb ik besloten dat ze me niet leuk vond. Ze reageerde kortaf, draaide niet met volle aandacht naar me toe, ze leek me volledig te negeren. En ik meende dat ik wat arrogantie in haar ervaarde. Dat maakte me meteen verlegen. En ik was in de war: wat heb ik verkeerd gedaan? – vroeg ik mezelf af. En omdat ik volgens mij niets verkeerds deed kon ik haar signalen voor mezelf niet uitleggen. Dus bleef ik in dat onzekere gevoel en trok mezelf terug. En stiekem begon ik haar onaardig te vinden. En ik dacht: dit gebeurt altijd met me.’
Mensen hebben over alles en nog wat meteen een mening. Het is hoe het is – totaal onbewust ga je de ander opmeten en beslis je ter plekke wie je tegen je hebt. Jullie hebben nog geen woord uitgewisseld en je weet al of je hem leuk vindt of niet. Zo oordelen we ook over gebeurtenissen, het nieuws, alles.
En dit oordeel bepaalt ook hoe we ons voelen en wat we gaan doen of zeggen. Net als hierboven in mijn voorbeeld. Het gaat heel snel en geolied. Je hebt het vaak helemaal niet in de gaten.
Vraag je je af waarom het zo is?
Je moet over alles oordelen omdat je constant aan het zoeken bent naar gevaar vanuit je omgeving. Het gebeurt mooi in de achtergrond, zodat je tijd wint en energie overhoudt voor andere zaken. Je moet namelijk kunnen in een mum van tijd beslissen wat te doen als iets zich voordoet. En we oordelen over alles vanwege een gebrek aan vertrouwen. Als je als mensdier de instelling had gehad dat alles veilig was had je nergens over moeten oordelen. Alles zou hetzelfde etiket krijgen, namelijk veilig.
Hoor je te vaak in je hoofd de vraag ‘waarom ik altijd?’ of ‘waarom kan ik nooit?’ En krijg je hier erg deprimerende antwoorden op vanuit je hoofd? Dan is het tijd om het anders te doen. Dan mag je veel minder meegaan met je automatische oordeel. Levensgevaar uitgezonderd.
Maar hoe je over iemand denkt kan je niet overlaten op eerste indrukken, toch? Wat houdt je tegen om met een paar vragen en een goed gesprek meer informatie te verzamelen? Hoe meer je weet hoe meer onderbouwd je je gedrag kan kiezen. En als je zelf bepaalt hoe je op iets of iemand reageert, wat je denkt, voelt en zegt dan geeft dat een geweldig gevoel van vrijheid. Je stapt uit de zielige rol van “waarom ik altijd en nooit” en stap je in de rol van de leider van je leven. Jij neemt de beslissing, jij kiest wat je wilt doen en zeggen. Dat is pas vertrouwen!
Dus mijn advies is om minder op de automatische piloot te oordelen en doen. Maar meer de vraag te stellen en het antwoord te zoeken: wat ga ik nu doen? Zie het zo: alles wat met je en rondom je gebeurt is er om je te laten groeien in je vrijheid. Het zijn kansen om de regie te pakken en je leven zelf vorm te geven. Grijp de kansen.
Lijkt het je nog te moeilijk om dit advies op te volgen maar je bent zat van al de waaroms in je hoofd? Laat mij je helpen. Regeer op deze post en ik neem contact met je op om te kijken of we dit samen kunnen waarmaken.